Gevel De Ketele : raadslid Matthias Storme stelde schriftelijke vraag

Gemeenteraadslid Matthias Storme (N-VA) was zo vriendelijk de vraag schriftelijk door te spelen naar het stadsbestuur en kreeg het volgende antwoord van Annelies Storms, schepen van Cultuur, Toerisme en Evenementen. 

“In antwoord op uw vraag van 8 april 2013 over het gevelelement van het huis ‘De Ketele’ kan ik u het volgende meedelen : 

In maart 2009 werd, op twee werfvergaderingen, op advies van de Dienst Architectuur en Monumentenzorg, beslist om een aantal bouwfragmenten uit de bepleisterde gevel van de 19e eeuwse ziekenzaal te verwijderen en veilig te stockeren. Het ging om de gesculpteerde invulling (in krijtsteen) van het fronton, beide houten ramen, de deuromlijsting in blauwe hardsteen, de dubbele poort en de waaier erboven en de gesculpteerde kapitelen naast de ramen.

De aannemer heeft vervolgens samen met het departement FM en de dienst Architectuur en Monumentenzorg bekeken hoe alles gedemonteerd en opgeborgen kon worden. De beide houten ramen bleken bij demontage in dermate slechte toestand dat ze niet recupereerbaar waren. De bouwfragmenten werden overgebracht naar het depot in de Eksaarderijweg in Oostakker. Daar zijn ze op dit moment nog steeds opgeslagen, in afwachting van overplaatsing naar het erfgoeddepot.

De recuperatie van bouwonderdelen is niet evident en ook hergebruik ligt niet voor de hand. Bij de restauratie van gebouwen uit dezelfde periode zou kunnen gekeken worden om bepaalde delen, zoals de arduinen poortomlijsting, te integreren maar dan moet zowel stijl als afmetingen uiteraard enigszins overeenstemmen.”  

Commentaar  

Het is hoopgevend dat de Dienst Architectuur en Monumentenzorg geadviseerd heeft om de waardevolle gevelelementen “veilig te stockeren”, in afwachting van overplaatsing naar het (nog te bouwen) erfgoeddepot.

Dat beide houten ramen in dermate slechte toestand waren dat ze niet recupereerbaar waren, is geen compliment voor wie zorg moet dragen voor dit monument. Op zich geen ramp, want ramen worden sowieso in gelijk welk huis vervangen. Wie vandaag de belabberde toestand waarneemt van het “huis van de abdis” kan alleen maar vaststellen dat het niet gerecupeerde deel van het Bijlokemuseum niet dezelfde aandacht krijgt als het nieuwe STAM. Sinds de opening van dit stadsmuseum lijkt de renovatie van het volledige Bijlokecomplex stilgevallen, of in ieder geval op een laag pitje gezet. De grote binnenplaats, met zijn enorm potentieel, blijft een ordinaire, rommelige parking waar ook vuilbakken rondslingeren. Het gewezen Moederhuis langs de Bijlokekaai takelt zienderogen af, terwijl de omringende nutsgebouwen het exclusieve speelveld zijn geworden van duiven en onkruid.

Het antwoord van schepen Storms heeft het over een “erfgoeddepot”. Jarenlang was de oude Sint-Baafsabdij eveneens een “museum voor Stenen Voorwerpen” waar bouwkundige relicten werden samengebracht. Maar deze plek is al jaren gesloten voor permanent bezoek. De toegang ligt er in handen van de wijkbewoners (“De Buren van de St-Baafsabij”) die het gelukkig wel ter harte nemen.