Hoofddoekendebat : tussenkomst van raadslid en arts Elke Sleurs - Gemeenteraad 27/05/13 : het gaat om vrouwenrechten

Twee punten zijn voor mij belangrijk in dit debat: 

Een eerste punt is het feit dat het in principe over veel meer gaat dan enkel en alleen de hoofddoek, maar jammer genoeg wordt men daarin wel gedwongen en gaat het bijna uitsluitend over die hoofddoek. En nu spreek ik als vrouw  

De hoofddoek is meer dan een religieus symbool. Ik ben ervan overtuigd dat heel wat vrouwen een hoofddoek zullen dragen uit vrije wil. Maar jammer genoeg heb ik in de praktijk toch moeten vaststellen dat er ook heel wat vrouwen zijn waarbij dat niet het geval is; vrouwen die uit sociale dwang een hoofddoek dragen, vanuit een patriarchale maatschappijvisie en door patriarchale tradities waar vrouwen onderdanig moeten zijn. Met andere woorden, een volledige ontkenning van gelijkwaardigheid van vrouwen. 

Dat vind ik persoonlijk niet aanvaardbaar. Onze maatschappij is gebaseerd op gelijke rechten: de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens is een basisgegeven in onze samenleving. Gelijkheid van man en vrouw. Dat wordt geschonden als vrouwen niet kunnen kiezen. 

Uit die bezorgdheid, gelijkheid voor mannen en vrouwen, blijf ik hier wel pleiten voor het verbod. Het gaat hier om vrouwenrechten. Ik hoop inderdaad dat we dit in de toekomst niet meer nodig hebben, maar in de huidige sfeer en maatschappij geloof ik echt dat het nog strikt hoeft.

Het tweede argument gaat breder. Het gaat niet enkel over de hoofddoek maar alle levensbeschouwelijke en alle politieke overtuigingen moeten in het debat betrokken worden. Ik wil dit doen aan de hand van de praktijk: het is juist uit respect voor de persoon die hulp vraagt dat men inderdaad religieuze, filosofische, alle soorten tekens moet bannen. 

Als arts in een tertiair centrum worden mensen naar mij gestuurd. Inderdaad, ik moet mij daar wegcijferen. Ik mag geen uiting geven van gelijk welke religie, gelijk welke filosofie ik zou aanhangen. Ik doe dat uit professionalisme, ik doe dat al jaar en dag, ook al was ik daarvoor nog niet verkozen. 

Dat is gewoon zo, dat doe je, want die mensen komen naar je toe, en zij verwachten een neutraal persoon. Er moet een vertrouwensband komen van de eerste seconde, en die vertrouwensrelatie kan je maar opbouwen als er in het begin geen mogelijke gedachten zullen zijn over het feit wie of wat ik zal aanhangen. 

Ik zal eerlijk zijn: ik gebruik zelfs geen balpen waarop mijn politieke voorkeur zal staan, omdat inderdaad mensen daardoor bepaalde ideeën kunnen hebben, en daardoor wordt je vertrouwensrelatie geschonden. Dat is ook zo in alles waar mensen hulp moeten zoeken. Dat is een teken van professionaliteit.