Senator én Raadslid Gent Elke Sleurs : ons imago strookt niet met onze gedachten

Kom bij deze senatrice niet af met juridische haarkloverij of ideologische doctrines. Als gynaecologe in het universitair ziekenhuis van Gent staat ze elke dag voor ethische dilemma's en helpt ze ouders keuzes maken wanneer hun ongeboren kind een afwijking heeft. "Het maakt niet uit dat ik in de oppositie zit: ik wil dat euthanasie voor kinderen mogelijk wordt. N-VA maakt hier geen politiek spel van: ik handel in eer en geweten." Voor N-VA moet de wilsbekwaamheid van het kind centraal staan. "Bij jongeren is niet hun kalenderleeftijd, wel hun mentale leeftijd belangrijk. Wie hamert op de leeftijd, redeneert vanuit een strikte wettelijkheid, niet vanuit de geneeskunde. Het kind zelf moet om euthanasie vragen, niet de ouders. Zij geven enkel advies."

Een kind kan dus euthanasie krijgen zonder de toestemming van de ouders?

Sleurs: "In theorie wel, maar ik vertrek vanuit de praktijk, waar niks zwart-wit is. Als het kind euthanasie wil, moet je op zoek gaan naar een consensus met alle betrokkenen. Artsen zullen nooit lijnrecht ingaan tegen de familie. Als de ouders zich verzetten, zullen zij hen proberen overtuigen dat het kind ermee wil ophouden. Bij nieuw samengestelde gezinnen kunnen er nog bijkomende problemen rijzen. Daar hebben de ouders die de opvoeding het meest ter harte nemen voorrang, en dat zijn niet noodzakelijk de biologische ouders. Een arts zal vooral willen vermijden dat er gevechten ontstaan boven het hoofd van het kind."

Speelt uw ervaring als arts hier een grote rol?

"Als gynaecologe doe ik alles wat met prenatale diagnostiek te maken heeft. Kort gezegd: ik stel bij ongeboren kinderen afwijkingen vast en onderzoek of er voldoende reden is om de zwangerschap af te breken. Het gaat dan om een afbreking na veertien weken, de wettelijke grens voor een abortus. Spina bifida of open ruggetje detecteren wij bijvoorbeeld op zestien weken, voor het syndroom van Down doen wij vruchtwaterpuncties. Dat een kindje deze afwijkingen heeft, betekent natuurlijk niet dat de zwangerschap moet eindigen. In mijn vak ga ik heel ver in het begeleiden van mensen, in de zoektocht naar de juiste oplossing. "Zeker als het gaat om een zeer gewenste zwangerschap, is dit een erg ingrijpend proces voor een koppel. Ethiek wordt dan meer dan een buikgevoel. Het verandert in een kunde, een vak. Een koppel denkt ook niet altijd hetzelfde. Een arts moet hen, zeker dan, helder kunnen beschrijven hoe ernstig de handicap kan zijn. Mijn ervaring als gynaecologe is een meerwaarde, maar ik vaar er niet blind op in mijn politieke loopbaan. Ik heb met alle mogelijke experts, artsen, verpleegkundigen gesproken, en alle mogelijke ideologieën tegen het licht gehouden."

Uw progressief standpunt lijkt haaks te staan op het imago van N-VA.

"Ons imago is niet wat wij zijn. Het strookt niet met onze gedachten. Als het om geneeskunde of ethiek gaat, zijn wij vooruitstrevend. Wij zijn niet gebonden aan enig dogma: wij hebben de meest rabiate vrijzinnigen en diepgelovige mensen in onze geledingen. Wat ons bindt, is dat we zonder oogkleppen leven. Wij zijn voor rechten en plichten, ja, én ontzettend tolerant. In het parlement dacht een Franstalige collega dat N-VA euthanasie wou afschaffen. Ik heb hem toen verbaasd gevraagd waar hij dat ooit gelezen had. Later is hij wel bijgedraaid. Ik heb geen hoogstpersoonlijke kruistocht moeten voeren voor deze uitbreiding. Integendeel."

Waarom steunt u de uitbreiding naar dementerenden niet?

"Dat is voor ons een stap te ver. Specialisten zijn daar geen vragende partij voor."

Een politieke leek zou denken dat u even huiverig staat tegenover euthanasie op minderjarigen als CD&V. Waarom is dat niet zo?

"Wij nemen als partij een risico, CD&V heeft watervrees. Als oppositiepartij hadden wij aan de zijlijn kunnen blijven staan. Gezien onze getalsterkte en het belang van deze kwestie vond ik dat geen optie."

Waarom zijn de ethisch-progressieve standpunten van uw partij zo weinig bekend?

"Ik probeer wel, maar de media moeten ook mee willen. N-VA heeft een dossier discreet bevallen, dat door de universiteit van Namen als het meest evenwichtige en juridisch correcte beschouwd wordt. En dat is niet meteen een universiteit die de N-VA een voorkeursbehandeling zal geven (lacht). Draagmoederschap, abortus, daar hebben wij ook progressieve meningen over. Wij geraken gewoon niet altijd door het bastion van vooroordelen."

Bloed geven door homo's, kan dat?

"Nee. Dat heeft weinig met ethiek te maken, en veel met wetenschap. Wij zijn absoluut tegen discriminatie van homo's, wij doen mee aan de Gay Pride. Maar we moeten meer redeneren vanuit een wetenschappelijke bekommernis: voor sommige homo's geldt nu eenmaal een groter risico op seksueel overdraagbare ziektes."

Wat ligt eigenlijk aan de basis van uw keuze voor N-VA? Op uw site staat te lezen: Elke Sleurs staat voor gemeenschapszin, engagement, pluralisme en transparante solidariteit. Een argeloze lezer besluit dan: dit is een volbloed socialist, geen Vlaams-nationalist.

"(klaterlach) Ik ben een Vlaams-nationaliste uit gemeenschapszin. Van in mijn jeugd ben ik actief bij de Volksunie. Wij worden altijd in een andere hoek geduwd, maar solidariteit is voor ons ook primordiaal. Veel van onze wetsvoorstellen gaan daarvan uit, maar worden vaak met de foute bril gelezen."

Bron: