U bent hier
Studenten en leefloon - Jeroen Lemaitre
Het OCMW van Gent heeft in 2011 maar 49 keer leefloon teruggevorderd van ouders van studenten. Terwijl er gemiddeld wel maandelijks 463 leefloonstudenten waren. Dat is merkwaardig gezien de regel is dat ouders de plicht hebben de opleiding van hun kinderen op zich te nemen. Van de andere kant kan het gebeuren dat door een moeilijke relatie met de ouders een meerderjarig kind thuis wegtrekt om te gaan studeren.
Al kan het vanzelfsprekend niet de bedoeling zijn dat de kosten van die studie systematisch worden afgewenteld op de gemeenschap.
Toch gaat maandelijks 11% van de Gentse leeflonen naar studenten. En dat terwijl er dus zoiets bestaat als onderhoudsplicht: ouders moeten naar evenredigheid van hun middelen zorgen voor huisvesting, levensonderhoud, gezondheid, toezicht, opvoeding, opleiding en ontplooiing van hun kinderen. Als de opleiding niet voltooid is, loopt de verplichting gewoon door na de meerderjarigheid van het kind. Dat betekent dus dat een student wel leefloon kan vragen en krijgen, maar dat het OCMW dit kan terugvorderen van de ouders. Het OCMW kan hier wel van afzien omwille van billijkheidsredenen, maar dat is dus de uitzondering. Terugvorderen is de regel. Althans, dat zou het moeten zijn, want in het Gentse OCMW schetsen bovenstaande cijfers dus een totaal ander plaatje.
In 2010 was het bovendien van hetzelfde laken een broek. Toen werd slechts in 22 gevallen teruggevorderd terwijl er gemiddeld maandelijks 549 leefloonstudenten waren. Het is in Gent dus veeleer de regel om niet terug te vorderen in plaats van wel. Wat uiteraard de wereld op zijn kop is en totaal ingaat tegen de onderhoudsplicht.
Het is natuurlijk belangrijk dat het OCMW zijn verantwoordelijkheid neemt en jongeren de kans geeft om te gaan studeren. Maar het is minstens even belangrijk dat het OCMW ook zijn verantwoordelijkheid neemt in het terugvorderen. Uiteraard rekening houdend met de financiële draagkracht van de ouders.
Het verklaart mogelijks ook waarom het aandeel leefloonstudenten in Gent zo hoog is. Een dergelijk systeem creëert ongetwijfeld een aanzuigeffect. En zo is Paars opnieuw slachtoffer van de 'eigen goedheid'. Het lijkt wel een steeds terugkerend systeem te zijn. Veel geven maar o zo weinig vragen.