Vleugellam

In het stadshuis bleef het de voorbije maand quasi windstil. Op de ene na de andere vraag komt als antwoord: hierover kunnen we niets zeggen. De eigen financiële erfenis – een molensteen – werkt verlammend.

Dat neemt niet weg dat voor heel wat Gentenaars de kleine en grote problemen zich opstapelen. Dat zien mijn collega’s en ik elke dag in onze mailbox.

Een korte selectie …

Bewoners krijgen plots te horen dat er vlakbij een glasbol komt. Men vreest sluikstort, lawaaihinder, verkeers- en parkeerproblemen. Van enig overleg vooraf is alweer geen sprake geweest.

Mensen melden de slechte staat van straten en voetpaden in hun buurt. Maar krijgen als antwoord dat er (nog) geen budget is voor een heraanleg of herstelwerken.

In een appartement van het stedelijke verhuurkantoor wordt drugs gedeald. Al jaren. Dat zorgt voor veel overlast. Maar de problemen geraken maar niet opgelost.

Investeringen in de leefbaarheid van een flatgebouw geraken op de lange baan geschoven, omdat men in het kluwen van stadsdiensten niet aan een vergunning geraakt.

De Westerbegraafplaats kreeg in 2024 niet minder dan 28 diefstallen te verduren. Maar nog wil men geen extra veiligheidsmaatregelen zoals camera’s overwegen.

Vanuit de oppositie klagen we deze en vele andere zaken die mislopen aan, in naam en in het belang van de burger. Maar al te vaak stoten ook wij op een muur.

Ik hoop van harte dat de burgemeester en zijn schepenen snel tot daadkracht komen. Op basis van een stadskas die terug gezond is. Onze stad heeft behoefte aan oplossingen.

Met Gentse groeten,

Anneleen Van Bossuyt